{autotoc}سامسونگ سال گذشته اعلام کرد که قصد دارد در ۲۰۱۴ تمرکز ویژه بر روی بازار تبلت‌ها داشته باشد. هرچند این کمپانی در بازار تبلت‌های اندرویدی شناخته شده است، اما مردم بیشتر این کمپانی را به خاطر تلفن‌های سری گلکسی می‌شناسند تا تبلت‌هایش. کره‌ای‌ها از ابتدای سال جاری با معرفی تبلت‌های سری Pro نشان دادند که حضور جدی در بازار تبلت‌ها خواهند داشت. این کمپانی در ادامه همان مسیر، چندی پیش نسبت به معرفی تبلت‌های سری Tab S اقدام کرد، تبلت‌هایی که به صفحه نمایش AMOLED مجهز شده‌اند و به لطف بدنه باریک و وزن سبک وارد رقابت مستقیم با دو تبلت آیپد ایر و آیپد مینی خواهند شد.

هر دو تبلت ۸.۴ و ۱۰.۵ اینچی گلکسی تب اس دارای نمایشگری با رزولوشن 2560 در 1600 پیکسل هستند و به عبارتی نسبت تصویر ۱۶ به ۱۰ است. در این مقاله قصد داریم هر دوی این تبلت‌ها را مورد بررسی قرار دهیم چرا که از زبان طراحی و کیفیت ساخت یکسانی بهره می‌برند و سخت‌افزار هر دو آن‌ها نیز بسیار شبیه به هم است.

تبلت‌های گلکسی تب اس، توسط دفتر سامسونگ در ایران در اختیار زومیت قرار گرفت تا مورد نقد و بررسی قرار گیرند.

بررسی ویدیویی

البته این دو شرکت تصمیم ندارند که خود را محدود به موقعیت یابی ساک توسط اسمارت فون کنند و در نظر دارند که محصولی بسازند که پا را فراتر گذاشته و کار‌های بزرگ‌تر و بیشتری را انجام دهد. برای مثال می‌توان به ارسال اطلاعات توسط ساک به فرودگاه اشاره کرد که سیستم به‌صورت خودکار تشخیص می‌دهد که فلان ساک به چه محلی خواهد رفت و دیگر نیازی به برچسب گذاری نیست. البته ایده‌هایی در خصوص حرکت خودکار ساک نیز در این خصوص منتشر شده است اما به‌دلیل اندازه و وزن زیاد آن شاید چندان کاربردی نباشد. اما به احتمال زیاد به‌زودی شاهد چنین ساک‌هایی خواهیم بود که شاید بتوان آن‌ها را ساک هوشمند نامید. نظر شما در این خصوص چیست؟ آیا بعد از ایده خانه‌های هوشمند اکنون نوبت به ابزار و وسایل هوشمند رسیده است؟

شواهد نشان می‌دهند که قدمت شنا و شنا کردن به ۲۵۰۰ سال قبل از میلاد در تمدن مصر و بعد از آن در تمدن‌های آشور و یونان و روم باستان باز می‌گردد. آنچه از گذشته آموزش شنا می‌دانیم بر اساس یافته‌هایی است که از «حروف تصویری» هیروگلیف مصریان به دست آورده‌ایم. یونانی‌های باستان و رومی‌ها شنا را جزو برنامه‌های مهم آموزش نظامی خود قرار داده بودند، و مانند الفبا یکی از مواد درسی در آموزش مردان بوده‌است. شنا در شرق به قرن اول قبل از میلاد باز می‌گردد. ژاپن جایی است که شواهد و مدارکی از مسابقات شنا در آن وجود دارد. در قرن هفدهم به دستور رسمی حکومتی شنا به صورت اجباری در مدارس تدریس می‌شد.

مسابقات سازمان یافته شنا در قرن ۱۹ میلادی قبل از ورود ژاپن به دنیای غرب شکل گرفت. از قرار معلوم مردم ساحل نشین اقیانوس آرام، به کودکان هنگامی که به راه می‌افتادند یا حتی پیش تر شنا می‌آموختند. نشانه‌هایی از مسابقات گاه و بی گاه میان مردم یونان باستان وجود دارد و همچنین یکی از بوکسورهای معروف یونان شنا را به عنوان تمرین در برنامه ورزشی خود گنجانیده بود. رومی‌ها اولین استخرهای شنا را بنا کردند و گفته می‌شود که در سدهٔ یکم پیش از میلاد گایوس ماسناس^[۱] رایزن سیاسی سزار آگوست رومی، نخستین استخر آب گرم را ساخت.

برخی عدم تمایل اروپائیان به شنا را در سده‌های میانه ترس از گسترش و سرایت عفونت و بیماری‌های مسری می‌دانند از طرفی شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد در سواحل بریتانیای کبیر در اواخر قرن ۱۷ میلادی از شنا در آب به عنوان وسیله‌ای برای درمان استفاده می‌شد. البته تا پیش از قرن نوزدهم شنا به عنوان تفریح و ورزش در میان مردم جایگاهی پیدا نکرد. زمانی که نخستین سازمان شنا در سال ۱۸۳۷ تأسیس شد در پایتخت بریتانیا یعنی لندن، ۶ استخر سر پوشیده وجود داشت که مجهز به تخته شیرجه بودند. در سال ۱۸۴۶ اولین مسابقه شنا در مسافت ۴۴۰ یارد در استرالیا بر پا شد که بعد از آن هر ساله نیز به اجرا در آمد. باشگاه شنای «متروپولیتین»^[۲] لندن در سال ۱۸۶۹ تأسیس شد که بعدها به انجمن شنای غیر حرفه‌ای تغییر نام پیدا کردکه در واقع هیئت رئیسه شنای غیر حرفه‌ای بریتانیا بود. فدراسیون‌های ملی شنا در چندین کشور اروپایی در سال ۱۸۸۲ تا ۱۸۸۹ شکل گرفتند...